ز سوز عشق من جانت بسوزد |
|
همه پیدا و پنهانت بسوزد |
ز آه سرد و سوز دل حذر کن |
|
که اینت بفسرد وانت بسوزد |
مبر نیرنگ و دستان پیش آن کو |
|
به صد نیرنگ و دستانت بسوزد |
به دست خویشتن شمعی میفروز |
|
که هر ساعت شبستانت بسوزد |
چه داری آتشی در زیر دامان |
|
کز آن آتش گریبانت بسوزد |
دل اندر وصل من بستی و ترسم |
|
که ناگه تاب هجرانت بسوزد |
ندارد سودت آن گاهی که گوئی |
|
عبید آن نامسلمانت بسوزد |