من قلبمو باید به کی بدم .اون خیلی وقته که تنهاست
عقلم میگه به هیچ کس نده چون همشون فکر میکننن
اسباب بازیه و باهاش بازی میکنن .عاقبت همه
اسباب بازیام شکستنه..............
قلبم گفت: میخوام برم سراغ جفتم کسی که حتی براش حاضرم جونمم بدم
کسی که حرفامو بفهمه و عاشقانه دوسم داشته باشه .و اگه اونو پیدا کنم
عقلی دیگه وجود نداره..و تو خود به خود تعطیل میشی ...تمام وجود اون آدمو که
قلبش منمو عشق پر میکنه ..دیگر عقل چیزی نداشت که بگوید........
نظرات شما عزیزان: